بررسی معنای زندگی در قرآن و عهد جدید

پرسش از معنای زندگی و چگونگی وصول به آن، یکی از مهمترین موضوعات فلسفی در دوران جدید است، که برای هر کسی که فراتر از روزمرگی¬های زندگی می¬اندیشد، مطرح می¬شود. مسئله¬ی معنای زندگی امری ذو-وجوه است و از چشم¬اندازهای گوناگونی چون فلسفه، روانشناسی، و دین می¬تواند مورد بررسی قرار گیرد، اما بررسی تمام جنبه¬های آن، در حد این نوشتار نیست. دو رویکرد کلی به معنای زندگی می¬توان داشت: طبیعت¬گرایی و فراطبیعت¬گرایی. از آنجا که دین یگانه پناهگاه اصلی در این گونه نگرانی¬های بشر بوده است، ادیان هنوز یکی از مهم¬ترین مراجع پاسخگویی به این پرسش¬ها از منظر فراطبیعت¬گرایی هستند. در رساله¬ی حاضر با تکیه بر دین اسلام و مسیحیت معناداری زندگی از منظر آیات و مفاهیم روح بخش قرآن و همچنین آیات عهد جدید (انجیل) مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف تبیین معنای زندگی در قرآن و عهدجدید سعی نموده با طرح برخی از مسائل از دیدگاه این کتب مقدس، نگرش آنان درباره¬ی معنای زندگی، و راهکارهای هر یک را برای زندگی بهتر، توصیف و تحلیل نماید. سوالات پژوهش عیارتند از اینکه، از دیدگاه قرآن چه چیزی به زندگی معنا می¬بخشد؟ از دیدگاه عهد جدید چه چیزی به زندگی معنا می¬بخشد؟ آیا معنای زندگی جعل می¬شود یا صرفا کشف می¬شود؟ روش پژوهش در این رساله توصیفی تحلیلی، و براساس مطالعات کتابخانه¬ای انجام گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که، از نظر قرآن و عهدجدید هدف نهایی زندگی دستیابی به سعادت، می¬باشد و با ایمان و عمل صالح می¬توان به این مقام رسید. لیکن عهدجدید سعادت را، لذت از رویت سعیده خداوند در زندگی پس از مرگ می¬داند، اما قرآن سعادت را رسیدن به قرب الهی می¬داند. و اینکه کشف معنای زندگی و جعل آن مکمل یکدیگرند؛ یعنی ابتدا معنای زندگی کشف، و سپس هدف زندگی جعل می¬شود. با بررسی کتب مقدس فوق نیز به این نتیجه رسیده¬ایم که نمی¬توان مسئله کشف و جعل معنای زندگی را از هم تفکیک کرد.